Opening expositie van Jop Horst, Anita Duyvis en Tineke Tukker, 28 mei 2016 14:00 Hoeve Overslot, Slotweg 42 in Egmond aan de Hoef. Openingstijden: zaterdag en zondag 14.00 – 18.00 tot en met 24 juli 2016
Wat we van Jop Horst (1961-2014) zien zijn filmpjes en tekeningen. Werk dat ook voor anderen van grote invloed was. De laatste jaren maakte hij vooral tekeningen. Zijn bijna intuïtieve tekeningen waren voor hem zelf soms eigenaardig, hij liet zich graag verrassen. Zo nu en dan waren het zwarte strepen, donker en destructief, en dan weer absurdistisch. Oja, hij kon erom lachen. En soms tekende hij naïef, hij liet het gebeuren, keurde het niet af. Jop zocht het pure. Dat deed hij met de dingen en dat deden de dingen met hem.
Tekeningen Jop Horst
De bijzondere kijkkasten van Anita Duyvis tonen verschillende interieurs over elkaar heen. Dit resulteert in stille interieurs waarin de geschiedenis nog ademt. Dichtbij en veraf is een constructie in haar werk die verontrust. Een gordijn of vitrage schermt met privelege en tijd. Menselijke aanwezigheid is nog voelbaar, dat geeft de kamers een desolate sfeer.
In haar kleurige viltschilderijen zien we mensen in klederdrachten met daarbij soms verschrikte gezichten. Het materiaal is vilt, zacht, dat is gek, je hebt de neiging om het aan te raken, tegelijkertijd moet je er afstand van nemen om het te kunnen bekijken. Maskeradeachtige gezichten in een bus weergeven een onaangename gekte, terwijl door kleur en zachtheid van het materiaal het werk bijna psychotisch aandoet.
Viltschilderij van Anita Duyvis
‘pernis oil refinery’ van Tineke Tukker
‘Uitzicht Rijnmond’ van Tineke Tukker
De schilderijen van Tineke Tukker vertellen over begrenzingen. ‘Schilderen is vooral werken met illusie. Binnen kan een werkelijkheid zijn die ook buiten plaats kan vinden en andersom.’ Ze houdt van imperfectie, ‘dat niet alles klopt’.
Het schilderij ‘uitzicht Rijnmond’ is zo’n prachtige illusie, twee witte figuren die lopen door een landschap van rood opspattend water, achter zie je de contouren van een fabriek.
Het doek ‘pernis oil refinery’ van 2 bij 2,5 meter, is groot. Zo’n olieraffinaderij dringt zich aan je op, kleuren geel, snelle streken verbeelden energie. Haar kleine doeken zijn een serie tafels, groen, grijs, rood, geel of bruine tafels, dan is het duidelijk wat kleur doet met emotie.
tekst: Diana de Vries