Werk van Jop – Pagina 3

Tekening 1 euro

Kunstmarkt

Tussen bezoekers loopt een lange magere man. In zijn ene hand heeft hij een visserskrukje. Op de hoek, tussen twee kramen in, gaat hij zitten. Hij haalt uit zijn rugzakje een pakje lege kaarten. Op één kaart schrijft hij iets, deze legt hij voor zich op de grond:
TEKENING 1 euro.
Er komen mensen voorbij, ze kijken wantrouwig. Hij ziet er een beetje uit als een krantjesverkoper voor daklozen. Een echtpaar met een kind loopt langs. Kinderen zijn toegankelijk en vragen meteen. Zo ook deze kleine jongen. ‘Hallo meneer, verkoopt u tekeningen?’ ‘Ja’, zegt de lange magere man op het kleine krukje, ‘maar ik ga ze eerst maken. Zal ik een tekening voor jou maken?’ De vader komt ook dichterbij, ‘Wil je een tekening?’ Een gretige blik antwoordt hem en de vader geeft zijn zoontje een euro. Kunstenaar Jop Horst haalt zijn vulpen tevoorschijn en een witte blanke kaart. Met trefzekere lijnen tekent hij. Na een korte tijd, keurt hij, knikt en kijkt hij de kleine jongen aan die met gezicht op gelijke hoogte staat, ‘alsjeblieft’ en overhandigt hem de tekening. De jongen kijkt verguld naar de tekening, ‘mooi hè pap?’ De vader bevestigt en lacht, samen lopen ze naar de moeder die staat te praten met vriendinnen.

Een vriend van kunstenaar Jop Horst wandelt langs de kramen, hij ziet Jop Horst zitten op ‘t kleine krukje met zijn Tekening 1 euro en schiet in de lach, hij schatert. Jop vertelt later, ‘ik zie hem nog lachen, hij kwam niet meer bij’, Jop grinnikt.

tekst: Diana de Vries

De Derde Persoon

Jop Horst en Esther de Vries in atelier

Innerlijke portretten zo worden ze genoemd. De geschilderde portretten van Jop Horst en Esther de Vries.
Toen ze begonnen waren het twee totaal verschillende type kunstenaars. Maar wat een ander een perfect portret vindt werd voor Esther de Vries steeds meer verstarring, voelde ze zich steeds meer opgesloten binnen de grenzen van de wensen van het publiek.
Daarom begon ze met Jop Horst te schilderen die als geen ander materialen tot speeltuig kon laten leven.

Want hóe laat je die lijn los, die daar toch hoort, bij de neus, de lippen. Gewoon een kleur er dwars doorheen, vegen, strijken en niet denken, ó maar dat is fout, want niets is fout.
En gek, een foute lijn of veeg gaat ergens heen, een richting, een portret met een rare, een droevige, een gemene, een spottende, een lelijke of een gullachende smoel. De derde persoon ontstaat, de persoon die op de rand van een tafel zit, vervaagt en weer verschijnt en arrogant zijn nagels vijlt, of onuitstaanbaar charmant een haarlok naar achteren strijkt.

En steeds is er het gevaar van sturen, herhalen, veiligheid, als je iets doet volgens een maniertje, als je bang bent kapot te maken wat ontstaat. Zodat soms ruwweg over een portret heen wordt geschilderd. Dan verdwijnt een mooi maniertjesportret achter nieuwe streken. Grof, onverbiddelijk, het moet ruwer, puurder, echter. En net zolang wordt er overheen geschilderd, terwijl de man op de rand van de tafel achteloos zijn dunne sigaretten rookt en kijkt, tot het er is, een derde persoon. Hij blaast met getuite lippen rook, verwarring, mist en onduidelijkheid, hij eist compromisloos gezwoeg.

tekst: Diana de Vries

boven atelier Kerkstraat Hengelo
onder expositie Takelruimte in Enschede 2012

De Derde Persoon is een kunstinitiatief van Jop Horst en Esther de Vries. Het werk in de atelierboerderij aan de IJsbaanweg is experimenteler dan de andere derde persoon portretten. Ook hier is het zoeken naar een vorm. Door het maken van structuur wordt geprobeerd de platheid te doorbreken. Gebruikt worden verfresten, afvalverf in blikken en potten, opgehaald van een afvalverwerkingsbedrijf.

Opname in 2009 in een atelierboerderij aan de IJsbaanweg in Hengelo:
De Derde Persoon

atelier

onder atelier Kerkstraat Hengelo 2009

onder ansichtkaarten, verkleinde weergave 8 schilderijen

Wekelijks schilderden Jop Horst en Esther de Vries in het atelier van Esther, het oude klooster aan de Kerkstraat in Hengelo. Daar ontstonden deze bijzondere schilderijen. Onderstaande link is een weergave van een deel van de expositie in Shamrock, Almelo 2009. Met schilderijen van De Derde Persoon.